Je kent zijn gezicht van Hollands Hoop, Penoza, De Marathon of een andere film of serie, maar de naam Marcel Hensema (49) is voor velen een stuk minder bekend. De acteur heeft er bewust voor gekozen om niet mee te doen aan de spelletjesprogramma’s met BN’ers, maar hij hoopt wel dat de mensen de weg naar zijn eerste landelijke solovoorstelling weten te vinden. Al zijn spaargeld zit er immers in. Er zal geen Nederlander zijn die geen film of serie met jou heeft gezien, maar de naam Marcel Hensema zegt weinig mensen iets. Jouw privéleven wordt ook niet besproken in RTL Boulevard of de bladen. Is dat frustrerend of juist fijn? “Ik moet er in ieder geval niet aan denken dat mijn privéleven wordt besproken bij Boulevard! Daar kies je ook deels zelf voor. Als ik in allerlei spelletjesprogramma’s en Ranking the Stars ga zitten komt dat veel meer op je pad. Dáár word je BN’er van. Ik probeer het te beperken tot het noodzakelijke, want ik wil ook graag een anoniem leven leiden. Het nadeel is dat producenten soms vinden dat je te weinig marktwaarde hebt, niet bekend genoeg bent. Dat ze liever een échte BN’er hebben, zeggen ze dan. Soms denk ik wel: moet ik niet in Wie is de mol? ofzo, maar dat past niet bij mij. Een programma als Maestro lijkt me wel te gek, want een orkest leiden is iets heel nieuws. Voor negen van de tien programma’s word ik wel gevraagd en soms twijfel ik, maar dan doe ik het toch maar niet. Het is een dilemma. Je loopt het risico dat ik straks misschien niet meer wordt gevraagd voor een rol, dat ze denken: wie is die gast? Het gras is ook weleens groener bij de buren. Dan denk ik: verdomme, waarom krijgt hij die rol wel? Of waarom rijdt hij die dure auto? Niet dat auto’s me interesseren, maar je begrijpt wat ik bedoel. Aan de andere kant: als je overal zit zijn mensen je sneller zat. Ik denk dat je zuinig moet zijn op je gezicht.” Je hebt het nog nooit nodig gehad, dat je eens ja moest zeggen tegen een spelprogramma? “Misschien had ik bepaalde rollen dan wel gehad. Dat is vrij apart: soms wil je een rol heel graag en mag je niet eens op auditie komen en soms wil je iets niet, maar willen ze jou juist graag hebben. Er zijn maar een paar mensen in Nederland die overal nee op kunnen zeggen omdat ze zoveel aanbod hebben, en ik kan vaak nee zeggen. Soms moet er nou eenmaal geld worden verdiend, maar ik probeer wel zoveel mogelijk klussen te doen die ik echt leuk vind. Soms neem je een financieel risico, want het is een onzeker vak. We zijn een klein land met lage prijzen, zeker als je dat vergelijkt met andere landen. Even afkloppen, maar tot nu toe gaat het goed.” Noem eens iets waar je je voor hebt geschaamd. “Nee, dat doe ik niet in het openbaar. Iedereen werkt met hart en ziel aan zo’n productie, dat is voor niemand goed.” Vaak zitten acteurs in een bepaald kaartenbakje, maar jij hebt een drugsdealer gespeeld, een psychiater, nichterige figuren. In welk bakje zit jij? “Dat weet ik niet echt, het verandert ook per levensfase. Ik heb een tijd gehad dat ik veel criminele rollen speelde, dat is in Duitsland nog steeds zo. Hier ben ik tegenwoordig vaak een burgerlijke man met een psychologisch probleem, zoals in Hollands Hoop. Het varieert. Ik word in ieder geval nooit gevraagd voor Mister Nice Guy of de sexy held, haha! Ik klaag absoluut niet, ik mag heel veel verschillende rollen spelen. Ik hoop dat dat nog even zo doorgaat.” Je werkt ook in Duitsland? “Ja, ik heb een relatie gehad met een Duitse reisleidster en heb toen twee jaar als entertainer gewerkt in Duitse hotels. Ik ben ook in Groningen opgegroeid, vlakbij de grens, dus ik spreek goed Duits. Daarom dacht ik een jaar of tien geleden: eens kijken of ik daar een agent kan vinden. In het begin kreeg ik heel veel rollen, vaak was ik de slechterik uit Holland. Daar had ik het op een gegeven moment wel mee gehad. Ik zei: dat doe ik niet meer en toen werd het ook gelijk stil. Dat kwam later weer op gang, nu doe ik één of twee dingen per jaar. Ik heb net een krimi en bioscoopfilm gedraaid. In de regel ben ik dan een dag of tien in Duitsland, dus dat is prima te doen. Ik vind het ook leuk om in een andere markt te werken waar de mensen je minder goed kennen. Je draait op plekken als Berlijn en Tirol, dat voelt ook een beetje als vakantie.” Dit is een voorstukje uit de Panorama. Wil je het hele interview lezen? Bestel Panorama dan HIER of lees het op Blendle! Bron: Panorama door Jarry Popelier fotografie: Sander Boer